| Steun ons met uw gift! |  |
Roemeniëreis 2022
Hierbij het verslag van de afgelopen reis die de groep vanuit Gorinchem heeft gemaakt in juni jl.:
Buna ziba,
Een van de eerste Roemeense woorden die we in de afgelopen week hebben geleerd. Van 11 tot en met 18 juni hebben we met een groep van 16 (oud-)leerlingen een bezoek gebracht aan verschillende Roma-dorpen in Roemenië.
Na een voorspoedige reis kwamen we aan in Pitesti, hier staat het pension waar we de komende week hopen te overnachten. Nadat we ons hebben opgefrist en boodschappen hebben gedaan, brengen we een bezoek aan Paulesca, één van de twee dorpen waar we aan de slag hopen te gaan. Wat een warm welkom!
Hier in Paulesca hebben we op zondagochtend een kerkdienst bijgewoond. Hoe indrukwekkend om te zien dat ondanks de verschillen ook hier Gods Woord mag opengaan. Meneer Hartog heeft tijdens deze dienst een meditatie gehouden over Esther 7, onderdanen in Gods Koninkrijk. De vraag werd aan ons hart gelegd of ook wij Hem nodig hebben. Na een mooie wandeling hebben we 's avonds met elkaar geluisterd naar een Nederlandse dienst.
Maandag was het in Roemenië Tweede Pinksterdag, een nationale vrije dag, we konden dus nog niet aan de slag. 's Morgens zijn we in het naastgelegen dorp gaan kijken bij het andere project. Hier hebben we wat meer informatie gekregen over het werk van de Stichting Somebody Cares. De maten worden gemeten en de bouwmaterialen kunnen worden aangeschaft; bij terugkomst begint een deel aan het eerste miniproject: het opruimen van de schuur. In de loop van de middag kwamen de kinderen langs voor spelletjes op het veld. Uhm... wanneer de tolk niet zo goed Engels blijkt te spreken, de spelletjes niet zo bekend zijn, dan wordt dat een gezellige uitdaging. Maar een watergevecht, tja dat kunnen ze allemaal! Deze dag was een echte kennismaking met de Roemeense Roma-cultuur (wees flexibel en relaxed). Dinsdag kon de bouw dan echt beginnen, een deel van de jongens ging verder met het project waar de groep van Zaltbommel aan begonnen was, zij gaan het dak bouwen van dat huis. De andere helft van de jongens ging naar een dorpje verderop, waar ze aan de veranda gaan beginnen.
Maandag was het in Roemenië Tweede Pinksterdag, een nationale vrije dag, we konden dus nog niet aan de slag. 's Morgens zijn we in het naastgelegen dorp gaan kijken bij het andere project. Hier hebben we wat meer informatie gekregen over het werk van de Stichting Somebody Cares. De maten worden gemeten en de bouwmaterialen kunnen worden aangeschaft; bij terugkomst begint een deel aan het eerste miniproject: het opruimen van de schuur. In de loop van de middag kwamen de kinderen langs voor spelletjes op het veld. Uhm... wanneer de tolk niet zo goed Engels blijkt te spreken, de spelletjes niet zo bekend zijn, dan wordt dat een gezellige uitdaging. Maar een watergevecht, tja dat kunnen ze allemaal! Deze dag was een echte kennismaking met de Roemeense Roma-cultuur (wees flexibel en relaxed). Dinsdag kon de bouw dan echt beginnen, een deel van de jongens ging verder met het project waar de groep van Zaltbommel aan begonnen was, zij gaan het dak bouwen van dat huis. De andere helft van de jongens ging naar een dorpje verderop, waar ze aan de veranda gaan beginnen.
De dames doen boodschappen, zorgen voor de koffie en bereiden het programma van de middag voor.
Om half 2 staan de eerste kinderen al te popelen om binnen te komen, rond twee uur zitten de eerste twintig kinderen op hun stoel en om kwart over twee zetten we de laatste extra stoelen klaar en tellen we 51 kinderen. Met elkaar zingen we enkele liederen, deze week zullen de Bijbelverhalen gaan over het onderwerp kinderen in de Bijbel. We hopen en bidden dat de verhalen die verteld zijn in hun harten mogen blijven. Nadat we weer met elkaar gezongen hebben gaan de kinderen knutselen. Geweldig hoe trots ze zijn op hun gemaakte werkstukken. De volgende dag zijn er zelfs nog meer kinderen aanwezig. Helaas was dit hier alweer de laatste keer voor deze week. Op donderdagochtend hebben we het kinderprogramma gehouden in de nieuwe school waar de jongens de veranda hebben gebouwd. 's Middags na een mooie tocht met paard en wagen hebben we nogmaals mogen vertellen uit Gods woord in het bergdorp. Daar word je stil van.
Na het avondeten komt dan het moment van afscheid nemen. Nog éénmaal een rondje door het dorp, wat bouw je in één week snel wat op met de bevolking. Met Google Translate haal je nog wat herinneringen op. Met een groep klaar zitten om te kijken hoe een varken geslacht wordt. Om er een uur later achter te komen dat dit pas met kerst gaat gebeuren... Het verhaal werd aan alle vrouwtjes uit het dorp verteld. Schitterend toch! Met een zwaai een lach en een traan moeten we dan toch echt gaan. Tot ziens hopen we!
Vrijdag zijn we een dag op pad gegaan. Eerst richting het stuwmeer waar we een schitterende wandeling hebben gemaakt, na het stuwmeer de bergen in hopend op beren, op de terugweg werd als eerste een volwassen beer met een kleintje ontdekt. In één woord, geweldig!! In totaal hebben we vier beren gezien.
's Avonds hebben we met elkaar als afsluiting gegeten in een restaurant en afscheid genomen van onze Roemeense begeleider. Een emotioneel moment, waarin het niet om werk van mensen gaat, maar om Gods werk. Zaterdag zijn we op tijd vertrokken om in Boekarest nog even langs het paleis van Ceau?escu te rijden. Na een voorspoedige reis hebben we rond 16:00 uur afscheid van elkaar genomen op Schiphol, waarna ieder zijns weegs weer is gegaan.
We mogen terugzien op een fijne, onvergetelijke en indrukwekkende week. Maar bovenal bidden we voor de bevolking van Paulesca, Tinca en Tufanu of ook Gods Koninkrijk daar uitgebreid mag worden.
Een hartelijke groet namens,
Marrie de Waal, Gerwin de Waal, Jacob Hartog, Leonard Hak, Albethine Roza en Marijke van Rijssel
En hierbij een paar foto's van de afgelopen reis die de groep vanuit Zaltbommel heeft gemaakt in mei jl.:
En hierbij een paar foto's van de afgelopen reis die de groep vanuit Zaltbommel heeft gemaakt in mei jl.: